आयुष्यात खूप सारे जण येतात जातात

आयुष्यात खूप सारे जण येतात जातात्…… 

प्रत्येकालाच लक्षात ठेवायचं नसतं……. 

पण जे आपल्या सुख दुःखात सामील होतात…….., 

त्यांना मात्र शेवटच्या श्वासापर्यत विसरायचं नसतं……

तू

तू म्हणतेस तूझ एक फुलं 

माझ्याकडे ऊधार आहे 

अग वेडे कस सांगू .. 

तेच तर माझ्या जगण्याचा एक आधार आहे

वाट पाहशील तर आठवण बनून येईन ,

वाट पाहशील तर आठवण बनून येईन , 

तुझ्या ओठावर गाणे बनून येईन , 

एकदा मनापासून मला आठवून तर बघ , 

तुझ्या चेहऱ्यावर गोड हास्य बनून येईन ,

तीच्या सोबत बोलताना शबदच संपतात..

तीच्या सोबत बोलताना शबदच संपतात.. 

ती गेल्यावर नको-नको ते आठवतात… 

तीला वाटत माझ्या जवळ शब्दच नसतात, 

पण तीला कोण सांगणार, 

तीच्या स्तुती मधे शब्दच शुन्य असतात….

भीती वाटते कोणाला आपल बनवायची…

भीती वाटते कोणाला आपल बनवायची… 

भीती वाटते काही वचने निभवन्याची… 

प्रेम तर एका क्षणात होत… 

पण मोठी किम्मत मोजावी लागते…. 

विसरन्याची… 

खुप ञास होतो जवळचे दूर होताना ….. 

म्हणूनच मन घाबरतं आता कुणालाही जवळ करताना….

प्राण माझा असला तरी,

प्राण माझा असला तरी,

श्वास मात्र तुझाचं आहे. 

प्रेम माझे असले तरी,

सुगंध मात्र तुझाचं आहे.. 

मी वेडा असलो तरी,वेड मात्र तुझेचं आहे.

तुझ्या साठी बघ मी,

तुझ्या साठी बघ मी,
किती मोठ्ठं मन केलं.!!
तुला आवडतं खेळायला म्हणून..
हृदयाचं खेळणं केलं..

तुझ्यावर प्रेम करताना कसलाच विचार केला नव्हता.....

तुझ्यावर प्रेम करताना कसलाच विचार केला नव्हता..... 

वाटायचं साक्षात परमेश्वर पाठीशी होता.... 

वाटत नाही दुःख तू सोडून गेल्याच, 

दुःख वाटते ते फक्त तुझ्यात जीव गुंतवल्याच... 

मरतानाही तुझ्झाच विचार शेवटी मनात येऊन जाईल... 

पुढल्या जन्मी तरी तू माझी व्हाव्हीस हेच वचन 

घेऊन देवाकडून पुढला जन्म घेईन...

आज माझंच मला कळून चुकलं, मलाच नातं नीट जपता नाही आलं. आज जेवून झाल्यावर बाबा बोलला,"मी आता रिटायर होतोय, मला आता नवीन कपडे नको, जे असेल ते मी जेवीन, जे असेल ते मी खाईन, जसा ठेवाल तसा राहीन." काहीतरी कापताना सुरीने बोट कापलं जावं, आणि टचकन पाणी डोळ्यात यावं, काळीजच तुटावं, अगदी तसं झालं. एवढंच कळलं कि आजवर जे जपलं ते सारंच फसलं. का बाबाला वाटलं तो ओझं होईल माझ्यावर ? मला त्रास होईल जर तो गेला नाही कामावर ? तो घरात राहिला म्हणून कोणी ऐतखाऊ म्हणेल, कि त्याची घरातली किंमत शून्य बनेल. आज का त्याने दम दिला नाही,"काय हवं ते करा माझी तब्बेत बरी नाही, मला कामावर जायला जमणार नाही." खरंतर हा अधिकार आहे त्याचा सांगण्याचा, पण तो काकुळतीला का आला? ह्या विचारातच माझं मनं खचलं. नंतर माझं उत्तर मला मिळालं, जसा जसा मी मोठा होत गेलो, बाबाच्या कवेत मावेनासा झालो. नुसतं माझं शरीर वाढत नव्हतं, त्याबरोबर वाढत होता तो अहंकार, आणि त्याने वाढत होता तो विसंवाद, आई जवळची वाटत होती, पण बाबाशी दुरावा साठत होता. मनाच्या खोल तळापर्यंत प्रेमच प्रेम होतं, पण ते शब्दात सांगताच आलं नाही, बाबानेही ते दाखवलं असेल, पण दिसण्यात आलं नाही. मला लहानाचा मोठा करणारा बाबा, स्वःताच स्वतःला लहान समजत होता. मला ओरडणारा - शिकवणारा बाबा, का कुणास ठाऊक बोलताना धजत होता. मनाने कष्ट करायला तयार असलेल्या बाबाला, शरीर साथ देत नव्हतं, हे त्या शून्यातून सारं उभं केलेल्या तपस्वीला, घरात नुसतं बसू देत नव्हतं. हे मी नेमकं ओळखलं. खरंतर मी कामावर जायला लागल्यापासून, सांगायचच होतं त्याला कि थकलायेस आराम कर, पण आपला अधिकार नव्हे सूर्याला सांगायचा कि “मावळ आता”. लहानपणीचे हट्ट पुरवणारा बाबा, मधल्या वयात अभ्यासासाठी ओरडणारा बाबा, आणि नंतर चांगलं वागण्यासाठी कानउघडणी करणारा बाबा, आजवर सारं काही देऊन कसलीच अपेक्षा न ठेवता, जेव्हा खुर्चीत शांत बसतो, तेव्हा वाटतं कि काही जणू आभाळंच खाली झुकलं. आज माझंच मला कळून चुकलं

via माझं प्रेम

गरज आहे आज मला......... त्या तुझ्या आधाराची अडखळनारे पाऊल माझे सावरणाऱ्या तुझ्या हातांची गरज आहे आज मला........... त्या तूझ्या मोहक मिठीची दडपण असता या मनी तुझ्यात स्वतःला सामावून टाकणाऱ्या त्या बाहूंची गरज आहे आज मला............ .. त्या तुझ्या कोमल प्रीतीची भय दाटताच या मनी आपलेपणा देणाऱ्या त्या तुझ्या स्पर्शाची गरज आहे आजहि मला.......... माझ्यावरच्या त्या तूझ्या निस्वार्थी प्रेमाची सारे जग असुरक्षित वाटताच तू जवळ आहेस या जाणिवेची गरज आहे मला खूप गरज आहे............ . मला तुझी खूप आठवण येते ..... I MISS YOU ....

via माझं प्रेम

तू ही चक्क पावसा सारखीच... हळूच येतेस,आणि तुला वाटेल तेव्हा निघून जातेस, कधीतरी तुझी वाट पाहायला लावतेस, आणि कधीतरी माझ्या आधीच तिथे पोहचतेस, > खरच तू ही चक्क पावसा सारखीच.............. कधीतरी तुझ्या रेशमी केसात, फेसाळलेला धबधबा दिसतो, तर कधी तुझ्या डोळ्यात कडाडती वीज, कधीतरी तू खूप जवळ हवीशी वाटतेस, > तर कधीतरी तुझी खूप येते कीव. खरच तू ही चक्क पावसासारखीच........ कशीही असलीस तरी तू अशीच बरसत रहावीस क्षणोक्षण, कधी ना तुटावे तुझे नि माझे रणानुबंध... आयुष्यभर आपण ज्याची वाट पाहतो, तो कधीतरी येतोच आपल्यापाशी....... हाच तर तो पाउस, आणि तू ही चक्क त्या पावसासारखीच...........

via माझं प्रेम