सांग ना कसं विसरू मी तुला !!

श्वास आहेस तू माझा,

तुझ ऐकण्यासाठी तुला विसरीन ,

पण हृदयात असतो ना सहवास तुझा.

सांग ना कसं विसरू मी तुला.




... माझ्या अश्रूंनाही ठाऊक आहे मी किती भावूक आहे,
विसरायचा प्रयन्त केल्यावर पापण्या ओल्या करतात,
काहीतरी सांगतात ते मला,
सांग ना कसं विसरू मी तुला.

झोपेतही तुझीच आठवण येते,
सारख तुझंच नाव घेते,
तुझ्या स्वप्नात नेतात त्या मला.
सांग ना कसं विसरू मी तुला.

एक वेळ कविता करायचे सोडेन,
माझ्या कवितेच झाड तुझ्यासाठी मोडेन.
पण नाही विसरू शकत मी तुला, सांग ना कसं विसरू मी तुला.

तुझ्या तो कोमल हाताचा स्पर्श, मनात रुजून आहे कित्येक वर्ष.
कसा जाणार सहवास तुझा सांग मला, सांग ना कसं विसरू मी तुला.....तुझा ......

तिची आठवण

♥♥ तिची आठवण ♥♥

"काही गाणी आशी आहेत कि जी ऐकल्यावर आपण भावनाविवश होतो, उदास होतो अगदी रडतो सुद्धा .........

पण खरेतर ती गाणी नाहीत जी आपल्याला रडवतात .....

ती तर तिची आठवण असते जी गाणे ऐकताना आपल्याला भावनाविवश करते आपला कंठ दाटून आणते, आणि आश्रुंना वाट मोकळी करून देते .........

♥♥ तिची आठवण ♥♥

ती मला मित्र माणते.

आहे माझी एक वेडी मैत्रीन. पाण्‍या सारखी निर्मळ,

आणि खुपच प्रेमळ.

मला ती खुपच जिऊ लावते,

स्‍वता पेंक्षा जास्‍त माझीच काळजी ती घेते.

असे वाटते ती प्रत्‍येक वेळेस माझ्याचकडे पाहते हे,

आणि प्रत्‍येक वेळेस तीला माझीच चिंता खाते हे.

ती माझ्याशी बोलतांना थोडी गोंधळते,

तिच्‍या मनात दुसरच असत आणि मला तिसरच सांगुन बसते.

मीही तीचे मनातले सर्वकाही ओळखत असतो,

पण मुद्दामच विषय बदलत बसतो.

क्षणो क्षणी मलाही तिचीच आठवन येते,

आठवल्‍यावर माझे मनही तृप्‍त होते.

प्रत्‍येक वेडेस मला ती नव नविन कविता लिहायला सांगत असते,

नाही लीहीली तर न बोलण्‍याची धमकीही देत असते.

मीही तीचा शब्‍द पाळण्‍याचा अतोनात प्रयत्‍न करतो,

तीच्‍या प्रेमळ भावनानपुढे शेवटी मी हरतो.

मी तीच्‍या प्रेमळ धमक्‍यांना थोडसका होईना घाबरत असतो,

प्रत्‍येकाच्‍या नशिबात अशी मैत्रीन नसते,

अभिमान वाटतो मला ती मला मित्र माणते.

ती कारण होती.

मी हसत होतो, ती हसवत होती, मी फसत होतो, ती फसवत होती.....

मी चिडत होतो, ती चिडवत होती, मी रडत होतो, ती रडवत होती.....

मी बोलत होतो, ती विचारत होती, मी ऐकत होतो, ती सांगत होती.....

मी वेडा होतो, ती शाहणी होती, मी अश्रुं होतो, ती पानी होती.....

मी कोण होतो ? ती कोण होती, मी शेवट होतो, ती सरण होती.....

मी शेवट होतो, ती सुरुवात होती, मी मरण होतो, ती कारण होती.

विचार कर रे परत येण्याचा !!!

आपणच ठरवल होत ना रे

कधीच सोडायची नाही साथ एकमेकांची

पण, आयुष्यात कुठे काय ते मोठे वादळ आले

अन्, आपल्याला एकमेकांपासून दूर करून गेले....

... कधीतरी विचार कर रे परत येण्याचा मी नाही काही बोलेन तुला

तू फक्त माझ्याकडे येण्याचा प्रयत्न तर कर मी स्विकारेन तुला सगळ्या दुःखा सहित

नको देऊस सुख मला पण असा एकटा तरी नको सोडून जाऊस....

माहित आहे रे मला तू फार जिद्दी आहे नाही येणार तू परत तरी मी वाट पाहिन तुझी

या श्वासाचा अंत होई पर्यंत......... ..

वाट पाहत होतो !!

ती असायेची माझी अन, मी हि फक्त तिझाच असायेचो.. तिझ्या आनंदसाठी,मी काहीही करायेचो... ती असायेची माझी जेव्हा आम्ही बागेत फिरायेचो.....हात घेऊन हात, आम्ही झाडा खाली बसयेचो...अन नेहमी गप असणाऱ्या तिझ्या बरोबर, मी खूप खूप बोलायेचो...ती असायेची माझी जेव्हा,आम्ही lecture
मध्ये असायेचो, एका मेकांच्या बाजूला असून हि,
मी फळ्या कडे कमी, आणि तिझ्या कडे जास्त
पहायेचो... ती असायेची माझी जेव्हा, आम्ही कॉलेज संपल्यावर हि, रोज रोज घरी खोट बोलून भेटायेचो,
आणि नेहमीच्याच बागेत फिरायेचो.... अन फिरता फिरता, आमच्या भविष्याची स्वप्ने रंगवयेचो... पण...अचानक एक दिवस, ती मला सोडून गेली...
काळाचा नाही मला, मी काय घोर चूक केली...


बोलली नाही काही, फोन हि नाही केला...
मी केलेला फोने, तिने तो हि cut
केला...
मग,एक दिवस भेटली मला, अन सांगू लागली, "शेवटच झालेल भांडण मला खूप खटकलं...तुझा वागणं हि मला या वेळी नाही पटलं... राहू नाही शकत मी आता तुझ्या बरोबर... I'M sry, मी तुझं आयुष बरबाद केला... मला एकट राहायेच्या आता, प्रेम
नाही करायेचा कोणावर..नोको त्या खडकाळ वाटा,विसरून जा मला तू आता...bye n please tk cr of urself" हे बोलून ती निघून गेली... त्या दिवशी पासून ती माझी नव्हती, पण मी आजून हि तिझाच होतो, नेहमीच्या बागेत नेहमीच्याच जागी बसून, मी तिझी परत येण्याची वाट पाहत होतो....
मी तिझी परत येण्याची वाट पाहत होतो...

माझ्याजवळ आहॆस.

तू कूठेही असलीस तरी माझ्याजवळ आहॆस

तू कशही असलीस तरी आजही माझी आहे

फ़रक एवढाच की मी आज तुझा राहीलॊ नाही

माझ्या स्वप्नांत माझ्या विचारात फ़क्त आणि फक्त तूच आहॆस

एक सत्य आहॆ मी तूझ्याशीवायजगू शकत नाही

एक सत्य आहॆ मी तूला तॆ समजवू शकत नाही

मी जगतॊय आजही एक यूदध जिकंण्यासाठी

पण एक सत्य आहॆ मी तूला हरवू शकत नाही

मी आज गप्प आहे कारण तूच बॊलत नाहीस

मी आजही जागा आहॆ कारणं तू झॊपलीस

मला दुःख नाही आज माझ्या हरण्याचं

कारणं आज मी जरी हरलो पण तू तरी जिकंलीस.

एक ७ वर्षाच्या मुलाची आई मरते..

एक ७ वर्षाच्या मुलाची आई मरते..! वडील दूसर लग्न करतात...

एक दिवस वडिल आपल्या मुलाला विचारतात कि 

बेटा,  तुला तुझ्या जुन्या आईत आणि नविन आईत काय फरक जाणवला..?

मुलगा बोलला : माझी नवी आई खरी आहे आणि जुनी आई खोटी होती..!!

हे ऐकुन वडिलांना आश्चर्य वाटलं, त्यांनी परत विचारलं : का तुला असं का वाटलं बेटा..?

जिने तुला जन्म दिला ती खोटी आणि काल परवा आलेली नवी आई खरी कशी..?

मुलगा बोलला : जेव्हा मी मस्ती करायचो तेव्हा माझी जुनी आई बोलायची कि

 "जर तु अशीच मस्ती करत राहिलास तर तुला जेवण मिळणार नाही"तरी मी

खुप मस्ती करत रहायचो आणि ती मला पुर्ण गावातुन शोधुन घरी आणायची आणि

अपल्या जवळ बसवुन जेऊ घालायची..!!

आणि 

ही नवी आई बोलते कि "जर तु मस्ती करत राहिलास तर तुला जेवण नाही देणार.... 

आणि खरच तिने मला आज तीन दिवस झाले जेवण नाही दिले...

♥ एका तलावाच्या काठावर ... ♥

♥ एका तलावाच्या काठावर ... ♥

प्रियकर :- चल तिथे बसू, किती छान कमळ आहे बघ ...!

प्रेयसी :- ई !! ... नको, खाली किती चिखल आहे

बघ ...त्यापेक्षा तलावाच्या त्या बाजूला बसू,

किती छान बदके आहेत बघ,

प्रियकर :- वरवरच्या सौंदर्या कडे आपण

बघतो म्हणूनच आत मधले प्रेम लवकर कळून येत

नाही ...वास्तविक मी तुझ्यावर, "

त्या पांढर्या शुभ्र सुंदर बदकांसारखे

नव्हे तर चिखलात उमललेल्या कमळासारखे प्रेम करतो"

प्रेयसी :- ते कसे ? प्रियकर:- "जे

पक्षी तलावाच्या पाण्यात राहतात ते

तलाव सुकून गेल्यावर दुसरीकडे उडून जातात,...

तेच जे कमळ त्या तलावात वाढते ते मात्र त्या तलावा बरोबरच मरते..."

तुझी आठवण

तुझी आठवण

ना, तू, ना, मी

ना आपण

काहीच नाही राहिले

भूतकाळात सारे असेच घडून गेले

राग होते, रूसने होते

सारे काही फसवे होते

माझ्या फजेतीवर

सारेजण हसले होते.

भविष्य काळातील स्वप्नं सारी

उध्वस्तं होत चालली आहेत

एका मागून एक असं विचित्र घडत आहे.

कधी असं झालं तर,

स्वतःला मी सावरत असतो.

आपल्या बरोबर कुणीच नाही, म्हणून मन ही रडत असतं

अश्रूही थांबत नाही

ते आपली वाट मोकळी करतात

स्वतःचे दुःख ते माझ्या नेत्रातून सांडतात

येवढं मात्र खरं

ते फक्त तुझीच आठवण काढतात

आता सर्व काही आठवेल तुला

आता सर्व काही आठवेल तुला

अगदी सर्व सर्व..

कदाचित रडशीलही

प्रेक्षकांच्या आग्रहास्तव..

तूला जन्म दिला होता

याची परतफेड करशील..

मान खाली घालशील

शरमेने..

खांद्यावर घेशील तेव्हा

तहान शमेल मस्तकातली..

किणार्‍यावर पोहोचवशील

पाचव्या ईसमाच्या मदतीने..

हे करतांना क्षणभर का होईनात

पण..

आठवेल का रे तुला

माझा खांदा..?

घामांच्या धारांतून वाहणारा माझाच अंश

तुझ्या डोळ्यांतील भावनेला कवटाळेलनकळत..

तेव्हा तरी संवेदनांची जाणीव होईल का रे

तुला..?

सर्व काही रितसर पार पाडशील

उघडा-नागडा माझा देह, उकळून घेशील भाजण्याआधी..

जाळशील आणि जळशील

देखावा सजवशील, अखेरचा..

माझा आणि तुझाही

माझा आणि तुझाही- तुझी प्रेमस्वरुप आई